ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΥΞΕΙΝΟΥΠΟΛΗΣ 2007 - 2010
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΙΔΙΟΤΗΤΑ
ΔΕΛΗΖΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΛΑΓΓΟΥΡΑ-ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΕΛΟΣ
ΚΩΤΟΥΛΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΤΕΦΟΓΛΟΥ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΑΜΠΡΑΖΟΓΟΥΛΑ-ΚΑΜΠΟΥΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΜΕΛΟΣ
ΚΑΛΛΕΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΜΠΑΣΔΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΔΕΛΗΖΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΛΑΓΓΟΥΡΑ-ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΕΛΟΣ
ΚΩΤΟΥΛΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΤΕΦΟΓΛΟΥ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΑΜΠΡΑΖΟΓΟΥΛΑ-ΚΑΜΠΟΥΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΜΕΛΟΣ
ΚΑΛΛΕΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΛΟΣ
ΜΠΑΣΔΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΟΣ
Η Ευξεινούπολη αποτελεί ένα από τα Δ.Δ Αλμυρού και μάλιστα το μεγαλύτερο.
Το 1881 με τη συνθήκη του Βερολίνου η Ανατολική Ρωμυλία κηρύχθηκε αυτόνομη περιοχή, όμως στις 6/9/1886 η Βουλγαρία την προσάρτησε μονομερώς. Αυτή ήταν και η αρχή της εκκένωσης της περιοχής από τον ελληνικό πληθυσμό, η οποία και κορυφώθηκε το 1906. Το ελληνικό κράτος με το νόμο Γ.Σ.Β’ στις 7/4/1907 «Περί ιδρύσεως και διανομής γαιών εν Θεσσαλία» δημιουργείτο νομικό πλαίσιο για την αποκατάστασή τους και τη ρύθμιση του αγροτικού ζητήματος.
Ήρθαν από τις πόλεις Πύργο, Βάρνα, Σωζόπολη, Ευσταθειοχώρι, Κάβαρνη, Μεσσημβρία, Βαλτσίκι και Άσπρο. Από 5 εθνικά κτήματα και δύο τσιφλίκια σύνολο 7 κτήματα συγκεντρώθηκαν προς διανομή 23.000 τ.χλμ. Τα κτήματα αυτά δώσαν μικρό κλήρο και ανάγκασαν αρκετούς να εγκαταλείψουν την περιοχή κυρίως για τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ήρθαν στην Ευξεινούπολη και πρόσφυγες απ’ τη Μ.Ασία. Σε αυτούς παραχωρήθηκαν κτήματα και οικόπεδα από αυτούς που είχαν φύγει. Ο οικισμός έγινε από δύο διαφορετικές προσελεύσεις. Πολύ αργότερα έχουμε αποικισμό και από γηγενείς της περιφέρειας, κυρίως από κτηνοτρόφους της Όθρυος.
Αρχείο Ζούπη Κωνσταντίνου
Η Ευξεινούπολη αποτελεί ένα από τα Δ.Δ Αλμυρού και μάλιστα το μεγαλύτερο. Κωμόπολη 2.600 κατοίκων περίπου η θεμελίωση της οποίας ολοκληρώθηκε το 1907. ΟΙ πρώτοι κάτοικοι της είναι πρόσφυγες καταγόμενοι από την Ανατολική Ρωμυλία. Αργότερα το 1924 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και στη συνέχεια Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι και κάτοικοι κοντινών ορεινών χωριών.
Κύριο χαρακτηριστικό της Ευξεινούπολης είναι η Άριστη ρυμοτομία της με μεγάλους, ευθείς δρόμους και ανάλογα πεζοδρόμια. Τα κυριότερα κτίρια της είναι: ο μεγαλοπρεπής Ναός της κοίμησης της Θεοτόκου και το Δημοτικό σχολείο, του οποίου η παλαιά πτέρυγα χαρακτηρίστηκε διατηρητέα και θα ανακαινισθεί. Υπάρχει καινούριο σύγχρονο Γυμνάσιο με εσωτερικό αμφιθέατρο, διθέσιο Νηπιαγωγείο και Παιδικός Σταθμός. Στην κεντρική πλατεία δεσπόζει το πολιτιστικό Κέντρο και ένα όμορφο σιντριβάνι. Ακόμη με ιδιωτική πρωτοβουλία έχει δημιουργηθεί γήπεδο 5Χ5 ενώ η ποδοσφαιρική ομάδα «ΔΗΜΗΤΡΑ» αποτελείται από αξιόλογους παίκτες.
Υδροδοτείτε από πηγή του όρους Όθρυς, από την οποία μεταφέρεται ποιοτικό νερό το οποίο καταλήγει σε πέντε κτιστές πέτρινες βρύσες σε διάφορα σημεία της Κωμόπολης. Έχει αρκετά μαγαζιά, καφενεία και ταβέρνες. Σε απόσταση 500μ βρίσκεται το δάσος «ΚΟΥΡΙ» ακόμη νότια και σε κοντινή απόσταση είναι ο ποταμός Ξηριάς και νοτιότερα ακόμη το βουνό Όθρυς. Η όμορφη θαλάσσια περιοχή 7,7 χ.μ. περίπου ανατολικά που ανήκει στο Δ.Δ της Ευξεινούπολης λέγεται Αη-Γιάννης και διαθέτει αλιευτικό καταφύγιο, κάμπινγκ, ταβέρνα και καφετέρια. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία και κατά δεύτερο λόγω η κτηνοτροφία.
Ήρθαν από τις πόλεις Πύργο, Βάρνα, Σωζόπολη, Ευσταθειοχώρι, Κάβαρνη, Μεσσημβρία, Βαλτσίκι και Άσπρο. Από 5 εθνικά κτήματα και δύο τσιφλίκια σύνολο 7 κτήματα συγκεντρώθηκαν προς διανομή 23.000 τ.χλμ. Τα κτήματα αυτά δώσαν μικρό κλήρο και ανάγκασαν αρκετούς να εγκαταλείψουν την περιοχή κυρίως για τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ήρθαν στην Ευξεινούπολη και πρόσφυγες απ’ τη Μ.Ασία. Σε αυτούς παραχωρήθηκαν κτήματα και οικόπεδα από αυτούς που είχαν φύγει. Ο οικισμός έγινε από δύο διαφορετικές προσελεύσεις. Πολύ αργότερα έχουμε αποικισμό και από γηγενείς της περιφέρειας, κυρίως από κτηνοτρόφους της Όθρυος.
Αρχείο Ζούπη Κωνσταντίνου
Η Ευξεινούπολη αποτελεί ένα από τα Δ.Δ Αλμυρού και μάλιστα το μεγαλύτερο. Κωμόπολη 2.600 κατοίκων περίπου η θεμελίωση της οποίας ολοκληρώθηκε το 1907. ΟΙ πρώτοι κάτοικοι της είναι πρόσφυγες καταγόμενοι από την Ανατολική Ρωμυλία. Αργότερα το 1924 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και στη συνέχεια Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι και κάτοικοι κοντινών ορεινών χωριών.
Κύριο χαρακτηριστικό της Ευξεινούπολης είναι η Άριστη ρυμοτομία της με μεγάλους, ευθείς δρόμους και ανάλογα πεζοδρόμια. Τα κυριότερα κτίρια της είναι: ο μεγαλοπρεπής Ναός της κοίμησης της Θεοτόκου και το Δημοτικό σχολείο, του οποίου η παλαιά πτέρυγα χαρακτηρίστηκε διατηρητέα και θα ανακαινισθεί. Υπάρχει καινούριο σύγχρονο Γυμνάσιο με εσωτερικό αμφιθέατρο, διθέσιο Νηπιαγωγείο και Παιδικός Σταθμός. Στην κεντρική πλατεία δεσπόζει το πολιτιστικό Κέντρο και ένα όμορφο σιντριβάνι. Ακόμη με ιδιωτική πρωτοβουλία έχει δημιουργηθεί γήπεδο 5Χ5 ενώ η ποδοσφαιρική ομάδα «ΔΗΜΗΤΡΑ» αποτελείται από αξιόλογους παίκτες.
Υδροδοτείτε από πηγή του όρους Όθρυς, από την οποία μεταφέρεται ποιοτικό νερό το οποίο καταλήγει σε πέντε κτιστές πέτρινες βρύσες σε διάφορα σημεία της Κωμόπολης. Έχει αρκετά μαγαζιά, καφενεία και ταβέρνες. Σε απόσταση 500μ βρίσκεται το δάσος «ΚΟΥΡΙ» ακόμη νότια και σε κοντινή απόσταση είναι ο ποταμός Ξηριάς και νοτιότερα ακόμη το βουνό Όθρυς. Η όμορφη θαλάσσια περιοχή 7,7 χ.μ. περίπου ανατολικά που ανήκει στο Δ.Δ της Ευξεινούπολης λέγεται Αη-Γιάννης και διαθέτει αλιευτικό καταφύγιο, κάμπινγκ, ταβέρνα και καφετέρια. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία και κατά δεύτερο λόγω η κτηνοτροφία.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ευξεινούπολης
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ευξεινούπολης ιδρύθηκε το 1982 από 35 Ευξεινουπολίτες που θέλησαν να οργανώσουν τη δραστηριότητά τους γύρω από τα πολιτιστικά, καλλιτεχνικά και περιβαλλοντικά κυρίως ενδιαφέροντά τους. Η ιδέα της ιδρύσεως του συλλόγου βασίστηκε στο ομαδικό πνεύμα που καλλιεργήθηκε στα «Αγροτόπαιδα» μέλη των οποίων ήταν αρκετά από τα Ιδρυτικά Μέλη του Συλλόγου.
Οι ιδρυτικοί σκοποί του Συλλόγου, σύμφωνα με το καταστικό του είναι:
Η ανόρθωση του μορφωτικού, καλλιτεχνικού και γενικότερα του πολιτιστικού επιπέδου των μελών και των κατοίκων της Ευξεινουπόλεως.
Ο εξωραϊσμός και η προστασία του περιβάλλοντος
Η μελέτη και η προβολή της ιστορίας του τόπου, η διατήρηση και η διάδοση των παραδόσεων.
Τρεις δεκαετίες σχεδόν μετά την σύσταση του Συλλόγου οι στόχοι αυτοί παραμένουν το ίδιο επίκαιροι. Μέχρι σήμερα ο Σύλλογος έχει πραγματοποιήσει πλήθος εκδηλώσεων πολλές από τις οποίες καθιερώθηκαν και σήμερα αποτελούν θεσμό για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αλμυρού. Οι κυριότερες από αυτές είναι:
- Το Καρναβάλι της Ευξεινούπολης: Η διοργάνωση του καρναβαλιού κάθε Καθαρή Δευτέρα συνδέθηκε απόλυτα με τη δραστηριότητα του Συλλόγου. Από την ίδρυση του Συλλόγου μέχρι και λίγα χρόνια πριν το καρναβάλι διοργανώνοντας σχεδόν κάθε χρόνο από τον Σύλλογο. Σήμερα διοργανώνεται από το Δήμο Αλμυρού και ειδικότερα από την Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού σύμφωνα με τη τεχνογνωσία που διαμόρφωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ευξεινούπολης.
- Το τουρνουά Beach – Volley στην παραλία. Σε μια εποχή το άθλημα αυτό ήταν σχεδόν άγνωστο, ο Πολιτιστικός Σύλλογος το έκανε γνωστό και καθιέρωσε τη διοργάνωση του πρωταθλήματος στην παραλία Ευξεινούπολης με μεγάλη επιτυχία. Σήμερα διοργανώνεται επίσης από την Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού.
-Το ανέβασμα των θεατρικών παραστάσεων «Φωνάζει ο Κλέφτης» το οποίο βραβεύτηκε στο 2ο Φεστιβάλ Θεσσαλικών Ερασιτεχνικών Θιάσων του 1986 και «Ο Κουτρουβαρέας» το 1990 (συγγραφέας: Αλέκος Καραμπάσης).
-Δημιουργία Χορευτικού συγκροτήματος την περίοδο 1985-1990.
-Οργάνωση δενδροφυτεύσεων
-Ενημερωτικές εκδηλώσεις (ιατρικές ομιλίες κλπ)
-Συμμετοχή στις εκδηλώσεις του 2006 για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Ευξεινούπολης, όπου διοργανώθηκαν ημερίδες, εκθέσεις, διαγωνισμοί και η μεγάλη κεντρική εκδήλωση του Δεκαπενταύγουστου.
Μετά από μια σύντομη περίοδο υποτονικής δραστηριότητας του Συλλόγου, διαμορφώθηκε μια νέα δυναμική στο Σύλλογο με παλιά και νέα μέλη οι οποίοι «επανέρχονται» με νέες ιδέες με όρεξη και με διάθεση για μια σύγχρονη αντιμετώπιση των θεμάτων που άπτονται της δραστηριότητας του Συλλόγου.
Στη βάση αυτή ενεργεί και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, στο οποίο σήμερα συμμετέχουν οι εξής: Κώστας Πρατής (πρόεδρος), Μιλτιάδης Λασκαρίδης (αντιπρόεδρος), Αλέξανδρος Γαλατσίδας (ταμίας), Ελευθερία Μπουκουβάλα – Καμπουρίδου (γραμματέας), Πρόδρομος Μαρδάκης (υπ. δημοσίων σχέσεων), Βασίλης Πασχαλούδης (μέλος), Καίτη Τέφογλου (μέλος), Ρίτσα Μιχαλακοπούλου (μέλος) και Δήμητρα Θεοδωράκη – Στεφανή (μέλος). Μέχρι το 2007 ο Αλέκος Καραμπάσης ήταν ο «μόνιμος» σχεδόν πρόεδρος του Συλλόγου, με ένα μικρό μόνο «διάλλειμα» που προσέφερε στη θέση αυτή ο σημερινός πρόεδρος Κώστας Πρατής.
Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τα μέλη του Συλλόγου στις 7 Μαΐου του 2008 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ευξεινούπολης, τέθηκαν οι βασικοί στόχοι – άξονες αυτής της νέας περιόδου δράσης για το Σύλλογο, οι οποίοι συμπυκνώνονται στα εξής:
-ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των Ευξεινουπολιτών, εντός και εκτός της Ευξεινούπολης
-βελτίωση της ποιότητας ζωής στο χωριό μας (δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό πολιτισμό στο σήμερα).
-διατήρηση και αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του χωριού μας από όπου κι αν αυτή προέρχεται: ΑνατολικοΡωμυλιώτικη, Σαρακατσαναίικη, Ποντιακή, Μικρασιάτικη κλπ.
Η έδρα του Συλλόγου είναι στην Ευξεινούπολη στο κτίριο που έχει παραχωρηθεί από το Δήμο Αλμυρού στη Πλατεία (πίσω από τη βρύση).
https://www.facebook.com/groups/45615041657/
Οι ιδρυτικοί σκοποί του Συλλόγου, σύμφωνα με το καταστικό του είναι:
Η ανόρθωση του μορφωτικού, καλλιτεχνικού και γενικότερα του πολιτιστικού επιπέδου των μελών και των κατοίκων της Ευξεινουπόλεως.
Ο εξωραϊσμός και η προστασία του περιβάλλοντος
Η μελέτη και η προβολή της ιστορίας του τόπου, η διατήρηση και η διάδοση των παραδόσεων.
Τρεις δεκαετίες σχεδόν μετά την σύσταση του Συλλόγου οι στόχοι αυτοί παραμένουν το ίδιο επίκαιροι. Μέχρι σήμερα ο Σύλλογος έχει πραγματοποιήσει πλήθος εκδηλώσεων πολλές από τις οποίες καθιερώθηκαν και σήμερα αποτελούν θεσμό για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αλμυρού. Οι κυριότερες από αυτές είναι:
- Το Καρναβάλι της Ευξεινούπολης: Η διοργάνωση του καρναβαλιού κάθε Καθαρή Δευτέρα συνδέθηκε απόλυτα με τη δραστηριότητα του Συλλόγου. Από την ίδρυση του Συλλόγου μέχρι και λίγα χρόνια πριν το καρναβάλι διοργανώνοντας σχεδόν κάθε χρόνο από τον Σύλλογο. Σήμερα διοργανώνεται από το Δήμο Αλμυρού και ειδικότερα από την Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού σύμφωνα με τη τεχνογνωσία που διαμόρφωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ευξεινούπολης.
- Το τουρνουά Beach – Volley στην παραλία. Σε μια εποχή το άθλημα αυτό ήταν σχεδόν άγνωστο, ο Πολιτιστικός Σύλλογος το έκανε γνωστό και καθιέρωσε τη διοργάνωση του πρωταθλήματος στην παραλία Ευξεινούπολης με μεγάλη επιτυχία. Σήμερα διοργανώνεται επίσης από την Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού.
-Το ανέβασμα των θεατρικών παραστάσεων «Φωνάζει ο Κλέφτης» το οποίο βραβεύτηκε στο 2ο Φεστιβάλ Θεσσαλικών Ερασιτεχνικών Θιάσων του 1986 και «Ο Κουτρουβαρέας» το 1990 (συγγραφέας: Αλέκος Καραμπάσης).
-Δημιουργία Χορευτικού συγκροτήματος την περίοδο 1985-1990.
-Οργάνωση δενδροφυτεύσεων
-Ενημερωτικές εκδηλώσεις (ιατρικές ομιλίες κλπ)
-Συμμετοχή στις εκδηλώσεις του 2006 για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Ευξεινούπολης, όπου διοργανώθηκαν ημερίδες, εκθέσεις, διαγωνισμοί και η μεγάλη κεντρική εκδήλωση του Δεκαπενταύγουστου.
Μετά από μια σύντομη περίοδο υποτονικής δραστηριότητας του Συλλόγου, διαμορφώθηκε μια νέα δυναμική στο Σύλλογο με παλιά και νέα μέλη οι οποίοι «επανέρχονται» με νέες ιδέες με όρεξη και με διάθεση για μια σύγχρονη αντιμετώπιση των θεμάτων που άπτονται της δραστηριότητας του Συλλόγου.
Στη βάση αυτή ενεργεί και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, στο οποίο σήμερα συμμετέχουν οι εξής: Κώστας Πρατής (πρόεδρος), Μιλτιάδης Λασκαρίδης (αντιπρόεδρος), Αλέξανδρος Γαλατσίδας (ταμίας), Ελευθερία Μπουκουβάλα – Καμπουρίδου (γραμματέας), Πρόδρομος Μαρδάκης (υπ. δημοσίων σχέσεων), Βασίλης Πασχαλούδης (μέλος), Καίτη Τέφογλου (μέλος), Ρίτσα Μιχαλακοπούλου (μέλος) και Δήμητρα Θεοδωράκη – Στεφανή (μέλος). Μέχρι το 2007 ο Αλέκος Καραμπάσης ήταν ο «μόνιμος» σχεδόν πρόεδρος του Συλλόγου, με ένα μικρό μόνο «διάλλειμα» που προσέφερε στη θέση αυτή ο σημερινός πρόεδρος Κώστας Πρατής.
Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τα μέλη του Συλλόγου στις 7 Μαΐου του 2008 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ευξεινούπολης, τέθηκαν οι βασικοί στόχοι – άξονες αυτής της νέας περιόδου δράσης για το Σύλλογο, οι οποίοι συμπυκνώνονται στα εξής:
-ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των Ευξεινουπολιτών, εντός και εκτός της Ευξεινούπολης
-βελτίωση της ποιότητας ζωής στο χωριό μας (δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό πολιτισμό στο σήμερα).
-διατήρηση και αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του χωριού μας από όπου κι αν αυτή προέρχεται: ΑνατολικοΡωμυλιώτικη, Σαρακατσαναίικη, Ποντιακή, Μικρασιάτικη κλπ.
Η έδρα του Συλλόγου είναι στην Ευξεινούπολη στο κτίριο που έχει παραχωρηθεί από το Δήμο Αλμυρού στη Πλατεία (πίσω από τη βρύση).
https://www.facebook.com/groups/45615041657/
Α.Ε ΔΗΜΗΤΡΑ ΕΥΞΕΙΝΟΥΠΟΛΗΣ (Ιδρυση 1959)
Του Αθανασίου Κωτούλα και Ηρακλή Παπαδόπουλου
Η Αθλητική Ένωση Δήμητρα Ευξεινούπολης είναι ένα ποδοσφαιρικός Σύλλογος και ιδρύθηκε το 1959. Αποτελεί την συγχώνευση των σωματείων Κεραυνού και Αστραπής.
Έδρα της το γήπεδο Ευξεινούπολης.
Έχει αποκτήσει την Πανμαγνησιώτικη φήμη της <<ποδοσφαιρομάνας>> Η διαχρονική παρέμβαση του Συλλόγου κατά καιρούς , υπήρξε καινοτόμος και προωθημένη, πέρα από τα ποδοσφαιρικά.
Ακόμη η έδρα της(γήπεδο), αποτελεί μοναδική πολεοδομική και χωροταξική εφαρμογή- στο κέντρο του χωριού- ως αθλητικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό πάρκο, καθώς και απάντηση στον <σφιχτό εναγκαλισμό> του μπετόν.
Ο εμπνευστής της συνένωσης των δύο ομάδων και πρώτος πρόεδρος του Δ.Σ. της Δήμητρας Ευξεινούπολης ήταν ο αείμνηστος και αγαπητός σε όλους τους Ευξεινοπολήτες, Σταύρος Λαγγούρας. Ένας γλυκύτατος άνθρωπος, ράφτης και έμπορος ψιλικών, φίλος του ποδοσφαίρου και οπαδός της ΑΕΚ. Άραγε πιο αγόρι δεν είχε περάσει από το μαγαζί του στην αγορά και δεν τον είχε ρωτήσει τι ομάδα είναι και αν ξέρει καλή μπάλα για να παίξει στην Δήμητρα;Επειδή λοιπόν είχα τη χαρά να έχω τέτοιες συζητήσεις μαζί του αφού υπήρξα φανατικός οπαδός της Δήμητρας, τον ρώτησα γιατί δώσανε αυτό το όνομα στην ομάδα και η απάντησή του ήταν η εξής: για δύο λόγους, ο πρώτος γιατί στο χωριό οι περισσότεροι είναι αγρότες και η θεά Δήμητρα ήταν η προστάτιδα των αγροτών και δεύτερον είπε επειδή έτσι λένε τη μικρή μου κόρη και της έχω μεγάλη αδυναμία.Έτσι λοιπόν η Δήμητρα του κυρ Σταύρου έγινε η Δημητράρα της καρδιάς μας.
Η Αθλητική Ένωση Δήμητρα Ευξεινούπολης είναι ένα ποδοσφαιρικός Σύλλογος και ιδρύθηκε το 1959. Αποτελεί την συγχώνευση των σωματείων Κεραυνού και Αστραπής.
Έδρα της το γήπεδο Ευξεινούπολης.
Έχει αποκτήσει την Πανμαγνησιώτικη φήμη της <<ποδοσφαιρομάνας>> Η διαχρονική παρέμβαση του Συλλόγου κατά καιρούς , υπήρξε καινοτόμος και προωθημένη, πέρα από τα ποδοσφαιρικά.
Ακόμη η έδρα της(γήπεδο), αποτελεί μοναδική πολεοδομική και χωροταξική εφαρμογή- στο κέντρο του χωριού- ως αθλητικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό πάρκο, καθώς και απάντηση στον <σφιχτό εναγκαλισμό> του μπετόν.
Ο εμπνευστής της συνένωσης των δύο ομάδων και πρώτος πρόεδρος του Δ.Σ. της Δήμητρας Ευξεινούπολης ήταν ο αείμνηστος και αγαπητός σε όλους τους Ευξεινοπολήτες, Σταύρος Λαγγούρας. Ένας γλυκύτατος άνθρωπος, ράφτης και έμπορος ψιλικών, φίλος του ποδοσφαίρου και οπαδός της ΑΕΚ. Άραγε πιο αγόρι δεν είχε περάσει από το μαγαζί του στην αγορά και δεν τον είχε ρωτήσει τι ομάδα είναι και αν ξέρει καλή μπάλα για να παίξει στην Δήμητρα;Επειδή λοιπόν είχα τη χαρά να έχω τέτοιες συζητήσεις μαζί του αφού υπήρξα φανατικός οπαδός της Δήμητρας, τον ρώτησα γιατί δώσανε αυτό το όνομα στην ομάδα και η απάντησή του ήταν η εξής: για δύο λόγους, ο πρώτος γιατί στο χωριό οι περισσότεροι είναι αγρότες και η θεά Δήμητρα ήταν η προστάτιδα των αγροτών και δεύτερον είπε επειδή έτσι λένε τη μικρή μου κόρη και της έχω μεγάλη αδυναμία.Έτσι λοιπόν η Δήμητρα του κυρ Σταύρου έγινε η Δημητράρα της καρδιάς μας.
Ο αγώνας που δόθηκε για να παραμείνει το Περιφερειακό Ιατρείο στην Ευξεινούπολη
Αθανάσιος Κωτούλας Τοπικός Σύμβουλος Ευξεινούπολης
Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε από εμένα(Αθανάσιος Κωτούλας)στον τοπικό τύπο της Μαγνησίας αρχές Απριλίου του 2007. Ήταν η αφορμή να κινητοποιηθούν οι τοπικές αρχές για να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, ώστε το ιατρείο να παραμείνει στην Ευξεινούπολη και να συνεχίσει να παρέχει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στους συμπολίτες μας. Έτσι μετά από αυτό προκλήθηκε Τοπικό Συμβούλιο και μετά από εισήγησή μου, ομόφωνα αποφάσισε την εισήγηση στο Δημοτικό Συμβούλιο την διάθεση του χώρου Δωρεάν για μακροχρόνια χρήση στο Π.Ι. και παραίτηση της απαίτησης για είσπραξη των βεβαιωμένων οφειλών με αρ. αποφ. 6/2007. Εν συνεχεία το Δημοτικό Συμβούλιο Αλμυρού υπερψήφισε την εισήγηση του Τοπικού Συμβουλίου και έτσι η Ευξεινούπολη θα έχει ιατρική και νοσηλευτική κάλυψη υψηλού επιπέδου για πάντα.
Υ.Γ. Μετά από συντονισμένες προσπάθειες δικές μου, της Διοικητού του Νοσοκομείου Βόλου και του Δ/ντη της Τεχνικής Υπηρεσίας, τοποθετήθηκαν τρία(3) κλιματιστικά ψύξης - θέρμανσης, όπου καλύπτουν απόλυτα τις ανάγκες του ιατρείου, για ιδανικές συνθήκες παροχής και λήψης υπηρεσιών υγείας του προσωπικού και των επισκεπτών ασθενών.
Το άρθρο που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο είχε ως εξής:
Γράφει ο κύριος Κωτούλας Αθανάσιος Τοπικός Σύμβουλος Ευξ/λης και Μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζ/νων Κέντρων Υγείας Μαγνησίας
Το Περιφερειακό Ιατρείο (Π.Ι) Ευξεινούπολης
«θύμα» μιας άστοχης πρωτοτυπίας
Το Π.Ι. Ευξ/λης κατέχει μια «πρωτιά» ανάμεσα σε συνολικά 101 περιφερειακά και εξυπηρετούμενα ιατρεία, που διατηρεί το Νοσοκομείο Βόλου σε όλους τους Δήμους και τις Κοινότητες στη Μαγνησία. Είναι το μοναδικό που ο Δήμος στον οποίο υπάγεται, δεν παραχωρεί δωρεάν το χώρο για τη στέγασή του και με το δεδομένο ότι το Νοσοκομείο καλύπτει το μεγάλο λειτουργικό κόστος του (μισθοδοσία κ.τ.λ.), ενώ η απόσταση της Ευξ/λης από το Κέντρο Υγείας Αλμυρού είναι μόλις 2χλμ σε εθνικό δίκτυο, αυτό θα αποτελούσε λόγος ακόμη και για την κατάργησή του.
Το ιστορικό αυτής της «πρωτοτυπίας», έχει με λίγα λόγια ως εξής: Το τελευταίο Κοινοτικό Συμβούλιο της Ευξ/λης μίσθωσε με ιδιωτικό συμφωνητικό στο Νοσοκομείο το χώρο που στεγάζεται το Π.Ι. με ένα συμβολικό ποσό αρχικά της τάξεως των 15 Ευρώ (5000 δρχ τότε) το μήνα .Το 1998 ο Καποδιστριακός Δήμος πια, με προφορική συμφωνία μεταξύ του τότε Δημάρχου Αλμυρού και του τότε Προέδρου του Νοσοκομείου Βόλου σταματά η καταβολή του μισθώματος, ωστόσο όμως η ταμειακή υπηρεσία του Δήμου δεν σταμάτησε να βεβαιώνει την οφειλή αφού γραπτώς δεν είχε τέτοια εντολή. Η προηγούμενη τώρα Δημοτική Αρχή βεβαίωσε σε βάρος του Νοσοκομείου, για οφειλές από μισθώματα και προσαυξήσεις συνολικού ποσού 28.103,26 Ευρώ, ετών από το 1998 έως και το 2002. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να οδηγηθούν οι δυο πλευρές σε δικαστική διαμάχη.
Έτσι όλα αυτά τα χρόνια το Π.Ι. έχει οδηγηθεί σε θέματα υλικοτεχνικής υποδομής στην εγκατάλειψή του. Το κτίριο έχει να συντηρηθεί (βάψιμο κ.τ.λ.) εδώ και πολλά χρόνια, οι χώροι του δεν κλιματίζονται, ενώ η αίθουσα αναμονής δεν έχει τον απαιτούμενο εξοπλισμό ώστε να μη θίγεται η αξιοπρέπεια των ασθενών (πρέπει επιτέλους να αντικατασταθεί το τριαντάχρονο ξύλινο παγκάκι).
Μετά από συντονισμένη προσπάθεια των νομικών συμβούλων του Νοσοκομείου και του Δήμου Αλμυρού, πραγματοποιήθηκε συνάντηση της Διοικήτριας του Νοσοκομείου, του Δημάρχου Αλμυρού, των Νομικών Συμβούλων και του γράφοντος ως Τοπικός Σύμβουλος Ευξ/λης και Μέλος του Δ.Σ. Σωμ. Εργ. Κ.Υ. Μαγνησίας.
Με δεδομένο τη σοβαρότητα του θέματος και προκειμένου να αποφευχθούν άσκοπες δικαστικές διαμάχες, συμφωνήθηκε να συζητηθεί άμεσα, αφού προηγηθεί έγγραφο από το Νοσοκομείο προς το Δημοτικό Συμβούλιο με κοινοποίηση στο Τοπικό Συμβούλιο Ευξεινούπολης, και να ληφθεί απόφαση από τα Συμβούλια για την δωρεάν μακροχρόνια χρήση του χώρου στο οποίο στεγάζεται το Π.Ι. Ευξεινούπολης καθώς επίσης και για τη μη καταβολή των οφειλών του Νοσοκομείου από τη μίσθωση του Π.Ι.
Με τον τρόπο αυτό το Π.Ι. θα μπορέσει να αντεπεξέλθει απρόσκοπτα στην σοβαρή αποστολή του, της παροχής υψηλού επιπέδου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους κατοίκους της Ευξεινούπολης και των περιχώρων.
Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε από εμένα(Αθανάσιος Κωτούλας)στον τοπικό τύπο της Μαγνησίας αρχές Απριλίου του 2007. Ήταν η αφορμή να κινητοποιηθούν οι τοπικές αρχές για να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, ώστε το ιατρείο να παραμείνει στην Ευξεινούπολη και να συνεχίσει να παρέχει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στους συμπολίτες μας. Έτσι μετά από αυτό προκλήθηκε Τοπικό Συμβούλιο και μετά από εισήγησή μου, ομόφωνα αποφάσισε την εισήγηση στο Δημοτικό Συμβούλιο την διάθεση του χώρου Δωρεάν για μακροχρόνια χρήση στο Π.Ι. και παραίτηση της απαίτησης για είσπραξη των βεβαιωμένων οφειλών με αρ. αποφ. 6/2007. Εν συνεχεία το Δημοτικό Συμβούλιο Αλμυρού υπερψήφισε την εισήγηση του Τοπικού Συμβουλίου και έτσι η Ευξεινούπολη θα έχει ιατρική και νοσηλευτική κάλυψη υψηλού επιπέδου για πάντα.
Υ.Γ. Μετά από συντονισμένες προσπάθειες δικές μου, της Διοικητού του Νοσοκομείου Βόλου και του Δ/ντη της Τεχνικής Υπηρεσίας, τοποθετήθηκαν τρία(3) κλιματιστικά ψύξης - θέρμανσης, όπου καλύπτουν απόλυτα τις ανάγκες του ιατρείου, για ιδανικές συνθήκες παροχής και λήψης υπηρεσιών υγείας του προσωπικού και των επισκεπτών ασθενών.
Το άρθρο που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο είχε ως εξής:
Γράφει ο κύριος Κωτούλας Αθανάσιος Τοπικός Σύμβουλος Ευξ/λης και Μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζ/νων Κέντρων Υγείας Μαγνησίας
Το Περιφερειακό Ιατρείο (Π.Ι) Ευξεινούπολης
«θύμα» μιας άστοχης πρωτοτυπίας
Το Π.Ι. Ευξ/λης κατέχει μια «πρωτιά» ανάμεσα σε συνολικά 101 περιφερειακά και εξυπηρετούμενα ιατρεία, που διατηρεί το Νοσοκομείο Βόλου σε όλους τους Δήμους και τις Κοινότητες στη Μαγνησία. Είναι το μοναδικό που ο Δήμος στον οποίο υπάγεται, δεν παραχωρεί δωρεάν το χώρο για τη στέγασή του και με το δεδομένο ότι το Νοσοκομείο καλύπτει το μεγάλο λειτουργικό κόστος του (μισθοδοσία κ.τ.λ.), ενώ η απόσταση της Ευξ/λης από το Κέντρο Υγείας Αλμυρού είναι μόλις 2χλμ σε εθνικό δίκτυο, αυτό θα αποτελούσε λόγος ακόμη και για την κατάργησή του.
Το ιστορικό αυτής της «πρωτοτυπίας», έχει με λίγα λόγια ως εξής: Το τελευταίο Κοινοτικό Συμβούλιο της Ευξ/λης μίσθωσε με ιδιωτικό συμφωνητικό στο Νοσοκομείο το χώρο που στεγάζεται το Π.Ι. με ένα συμβολικό ποσό αρχικά της τάξεως των 15 Ευρώ (5000 δρχ τότε) το μήνα .Το 1998 ο Καποδιστριακός Δήμος πια, με προφορική συμφωνία μεταξύ του τότε Δημάρχου Αλμυρού και του τότε Προέδρου του Νοσοκομείου Βόλου σταματά η καταβολή του μισθώματος, ωστόσο όμως η ταμειακή υπηρεσία του Δήμου δεν σταμάτησε να βεβαιώνει την οφειλή αφού γραπτώς δεν είχε τέτοια εντολή. Η προηγούμενη τώρα Δημοτική Αρχή βεβαίωσε σε βάρος του Νοσοκομείου, για οφειλές από μισθώματα και προσαυξήσεις συνολικού ποσού 28.103,26 Ευρώ, ετών από το 1998 έως και το 2002. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να οδηγηθούν οι δυο πλευρές σε δικαστική διαμάχη.
Έτσι όλα αυτά τα χρόνια το Π.Ι. έχει οδηγηθεί σε θέματα υλικοτεχνικής υποδομής στην εγκατάλειψή του. Το κτίριο έχει να συντηρηθεί (βάψιμο κ.τ.λ.) εδώ και πολλά χρόνια, οι χώροι του δεν κλιματίζονται, ενώ η αίθουσα αναμονής δεν έχει τον απαιτούμενο εξοπλισμό ώστε να μη θίγεται η αξιοπρέπεια των ασθενών (πρέπει επιτέλους να αντικατασταθεί το τριαντάχρονο ξύλινο παγκάκι).
Μετά από συντονισμένη προσπάθεια των νομικών συμβούλων του Νοσοκομείου και του Δήμου Αλμυρού, πραγματοποιήθηκε συνάντηση της Διοικήτριας του Νοσοκομείου, του Δημάρχου Αλμυρού, των Νομικών Συμβούλων και του γράφοντος ως Τοπικός Σύμβουλος Ευξ/λης και Μέλος του Δ.Σ. Σωμ. Εργ. Κ.Υ. Μαγνησίας.
Με δεδομένο τη σοβαρότητα του θέματος και προκειμένου να αποφευχθούν άσκοπες δικαστικές διαμάχες, συμφωνήθηκε να συζητηθεί άμεσα, αφού προηγηθεί έγγραφο από το Νοσοκομείο προς το Δημοτικό Συμβούλιο με κοινοποίηση στο Τοπικό Συμβούλιο Ευξεινούπολης, και να ληφθεί απόφαση από τα Συμβούλια για την δωρεάν μακροχρόνια χρήση του χώρου στο οποίο στεγάζεται το Π.Ι. Ευξεινούπολης καθώς επίσης και για τη μη καταβολή των οφειλών του Νοσοκομείου από τη μίσθωση του Π.Ι.
Με τον τρόπο αυτό το Π.Ι. θα μπορέσει να αντεπεξέλθει απρόσκοπτα στην σοβαρή αποστολή του, της παροχής υψηλού επιπέδου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους κατοίκους της Ευξεινούπολης και των περιχώρων.
Σύλλογος Σαρακατσαναίων Ευξεινούπολης και Περιχώρων «Η Στάνη»
Ο Σύλλογος Σαρακατσαναίων Ευξεινούπολης και Περιχώρων «Η Στάνη», δημιουργήθηκε με κύριο στόχο την ενίσχυση και υποστήριξη της πολιτιστικής ταυτότητας των Σαρακατσαναίων και εξασφάλιση της μετάδοσής της στους νεότερους. Πέραν από δράσεις με καθαρά πολιτιστικό περιεχόμενο, ο σύλλογος πραγματοποιεί επίσης εκδηλώσεις ευρύτερου κοινωνικού χαρακτήρα και δωρεές.
Σύλλογος Σαρακατσαναίων Ευξεινούπολης και Περιχώρων «Η Στάνη», 371 00 Ευξεινούπολη
Πρόεδρος: Πρεβεζιάνος Ιωάννης
Τηλ. 24220-21692
http://sarakatsanoi-stani.blogspot.com/
Σύλλογος καταγόμενων από την Ανατολική Ρωμυλία Ευξεινούπολης
Ο σύλλογος καταγόμενων από την Ανατολική Ρωμυλία Ευξεινούπολης, ιδρύθηκε το 1994 και έχει έδρα την Ευξεινούπολη Μαγνησίας. Έχει 500 περίπου μέλη.
Σκοπός του συλλόγου είναι η διάσωση της πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, η διατήρηση και προβολή των ηθών και εθίμων της Ανατολικής Ρωμυλίας η συλλογή και διάσωση του πολιτιστικού υλικού του τόπου καταγωγής των μελών καθώς και η πολιτιστική ανύψωση των, και η πολιτιστική αναβάθμιση του τόπου.
Ο σύλλογος έχει συλλογή λαογραφικού υλικού διατηρεί τρία ( 3 ) χορευτικά τμήματα και τα χορευτικά του συγκροτήματα εμφανίζονται σε εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αποσπώντας τις καλύτερες κριτικές.
Κάθε χρόνο διοργανώνει εκδηλώσεις κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα και κάνει έντονη την παρουσία του στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής.
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Λίτσα Λαγγούρα
Τηλέφωνο:24220 - 24062
Email: ANATOLIKI_ROMILIA_GREECE@hotmail.com
Στη μνήμη του Μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Μπέκα
Κωτούλας Αθανάσιος Τοπικός Σύμβουλος Ευξεινούπολης
Ο λόγος μου θα είναι απλός και λιτός, όπως ήταν πάντα και ο λόγος του πατέρα Βασιλείου.
Ήρθε στην Ευξεινούπολη το 1973 και εγκαταστάθηκε στο σπίτι που βρίσκεται δίπλα στο προαύλιο της εκκλησίας, το οποίο παραχωρούσε η ενορία στον εκάστοτε εφημέριό της για να στεγάζει την οικογένειά του, να είναι φύλακας της εκκλησίας αλλά και να τον βρίσκουν πάντα οι ενορίτες του για οτιδήποτε τον χρειαζόταν. Πρώτο μέλημά του ήταν τότε να γνωρίσει τους ενορίτες του. Έμαθε τους πάντες με τα ονόματά τους, μικρούς και μεγάλους, ακόμη και τους ετεροδημότες του χωριού που τους έβλεπε μια φορά το χρόνο.
Ο πατέρας Βασίλειος είχε να επιδείξει μεγάλο πνευματικό και δημιουργικό έργο. Με το κήρυγμα του προσπαθούσε με απλά και κατανοητά λόγια να φέρει τους πιστούς πιο κοντά στο δρόμο του Θεού χωρίς να τους προσβάλλει. Καλούσε τις μητέρες να φέρουν τα μικρά παιδιά στην εκκλησία χωρίς να νιώθουν ενοχές για τη μικρή φασαρία που συνήθως αυτά κάνουν. Τους έλεγε πως ο Χριστός είπε ¨Αφήστε τα παιδιά να έλθουν σε μένα¨. Ήταν αυτός που θα έτρεχε να συμπαρασταθεί όταν προέκυπταν, είτε προβλήματα υγείας, είτε πένθους, ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, επιδεικνύοντας ένα ειλικρινές ενδιαφέρον. Συμμετείχε ακόμη και στις χαρές τον ενοριτών του, παραβρισκόμενος σε αυτές, έστω και αν τελούνταν εκτός ενορίας, όπως γάμοι, βαφτίσεις κ.αλ. Είχε υπέροχη σχέση με τα παιδιά! Το κατηχητικό σχολείο γέμιζε από μαθητές που ευχαριστιόταν την επαφή τους με αυτόν και τον θεωρούσαν πνευματικό τους πατέρα. Η διδαχή του έγινε για αυτά οδηγός της ζωής τους, όχι μόνο σε εκκλησιαστικά ζητήματα αλλά και γενικότερα, όπως το παράδειγμα που έδωσε ο ίδιος για τη δια βίου εκπαίδευση, τελειώνοντας το εκκλησιαστικό λύκειο σε ηλικία 50 ετών. Αυτό δεν το έκανε σίγουρα μόνον για τον εαυτό του, αλλά και για να γίνει χρησιμότερος στο ποίμνιό του, με τα εφόδια που πήρε από τις σπουδές του.
Πέραν όμως από τα πνευματικά του καθήκοντα, που ήταν πάντα η προτεραιότητά του, συνέβαλε τα μέγιστα στην ανέγερση και στην αποπεράτωση του μεγαλοπρεπή αυτού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ήταν το μεγάλο στοίχημα της ζωής του που με τίποτα δεν ήθελε να χάσει. Κατάφερε να το κερδίσει με τη χάρη του Θεού και μετά από αγώνα, δυσκολίες, και πολύ προσωπική δουλειά, πάντα όμως με την αμέριστη βοήθεια και κάθε είδους προσφορά των ενοριτών. Όμως η μοίρα δεν τον άφησε να τελειοποιήσει τον ναό αφού ασθένησε βαριά και κοιμήθηκε εν Κυρίω, στις 22 Σεπτεμβρίου του 2001.
Για όλους εμάς που ζήσαμε τα έργα και τις ημέρες του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Μπέκα, του πατέρα και αδελφού μας , θα είναι βαθιά χαραγμένος στη μνήμη μας και στην καρδιά μας, ως ο καλοκάγαθος, απλός και ταπεινός παπάς των Ευξεινουπολιτών, που μας αγάπησε ειλικρινά και μας έδωσε ότι μπορούσε. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να είναι αιωνία η μνήμη του.
Ο λόγος μου θα είναι απλός και λιτός, όπως ήταν πάντα και ο λόγος του πατέρα Βασιλείου.
Ήρθε στην Ευξεινούπολη το 1973 και εγκαταστάθηκε στο σπίτι που βρίσκεται δίπλα στο προαύλιο της εκκλησίας, το οποίο παραχωρούσε η ενορία στον εκάστοτε εφημέριό της για να στεγάζει την οικογένειά του, να είναι φύλακας της εκκλησίας αλλά και να τον βρίσκουν πάντα οι ενορίτες του για οτιδήποτε τον χρειαζόταν. Πρώτο μέλημά του ήταν τότε να γνωρίσει τους ενορίτες του. Έμαθε τους πάντες με τα ονόματά τους, μικρούς και μεγάλους, ακόμη και τους ετεροδημότες του χωριού που τους έβλεπε μια φορά το χρόνο.
Ο πατέρας Βασίλειος είχε να επιδείξει μεγάλο πνευματικό και δημιουργικό έργο. Με το κήρυγμα του προσπαθούσε με απλά και κατανοητά λόγια να φέρει τους πιστούς πιο κοντά στο δρόμο του Θεού χωρίς να τους προσβάλλει. Καλούσε τις μητέρες να φέρουν τα μικρά παιδιά στην εκκλησία χωρίς να νιώθουν ενοχές για τη μικρή φασαρία που συνήθως αυτά κάνουν. Τους έλεγε πως ο Χριστός είπε ¨Αφήστε τα παιδιά να έλθουν σε μένα¨. Ήταν αυτός που θα έτρεχε να συμπαρασταθεί όταν προέκυπταν, είτε προβλήματα υγείας, είτε πένθους, ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, επιδεικνύοντας ένα ειλικρινές ενδιαφέρον. Συμμετείχε ακόμη και στις χαρές τον ενοριτών του, παραβρισκόμενος σε αυτές, έστω και αν τελούνταν εκτός ενορίας, όπως γάμοι, βαφτίσεις κ.αλ. Είχε υπέροχη σχέση με τα παιδιά! Το κατηχητικό σχολείο γέμιζε από μαθητές που ευχαριστιόταν την επαφή τους με αυτόν και τον θεωρούσαν πνευματικό τους πατέρα. Η διδαχή του έγινε για αυτά οδηγός της ζωής τους, όχι μόνο σε εκκλησιαστικά ζητήματα αλλά και γενικότερα, όπως το παράδειγμα που έδωσε ο ίδιος για τη δια βίου εκπαίδευση, τελειώνοντας το εκκλησιαστικό λύκειο σε ηλικία 50 ετών. Αυτό δεν το έκανε σίγουρα μόνον για τον εαυτό του, αλλά και για να γίνει χρησιμότερος στο ποίμνιό του, με τα εφόδια που πήρε από τις σπουδές του.
Πέραν όμως από τα πνευματικά του καθήκοντα, που ήταν πάντα η προτεραιότητά του, συνέβαλε τα μέγιστα στην ανέγερση και στην αποπεράτωση του μεγαλοπρεπή αυτού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ήταν το μεγάλο στοίχημα της ζωής του που με τίποτα δεν ήθελε να χάσει. Κατάφερε να το κερδίσει με τη χάρη του Θεού και μετά από αγώνα, δυσκολίες, και πολύ προσωπική δουλειά, πάντα όμως με την αμέριστη βοήθεια και κάθε είδους προσφορά των ενοριτών. Όμως η μοίρα δεν τον άφησε να τελειοποιήσει τον ναό αφού ασθένησε βαριά και κοιμήθηκε εν Κυρίω, στις 22 Σεπτεμβρίου του 2001.
Για όλους εμάς που ζήσαμε τα έργα και τις ημέρες του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Μπέκα, του πατέρα και αδελφού μας , θα είναι βαθιά χαραγμένος στη μνήμη μας και στην καρδιά μας, ως ο καλοκάγαθος, απλός και ταπεινός παπάς των Ευξεινουπολιτών, που μας αγάπησε ειλικρινά και μας έδωσε ότι μπορούσε. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να είναι αιωνία η μνήμη του.
ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΞΕΙΝΟΥΠΟΛΗΣ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1906
Η Ευξεινούπολη δημιουργήθηκε το 1906. Οι πρώτοι Ευξεινουπολίτες πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία ήρθαν το Φθινόπωρο του 1906 μετά τα γεγονότα στη Βουλγαρία. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στον Αλμυρό, στην περιοχή Στρατώνας. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1907 γίνεται η θεμελίωση, παρουσία του διαδόχου Κωνσταντίνου, πολιτικών και στρατιωτικών αρχών. Η προέλευσή τους είναι από Σωζόπολη, Βάρνα, Πύργο, Στενήμαχο, Κούκλενα και άλλες περιοχές. Οι περισσότεροι ήταν αμπελουργοί και καπνοπαραγωγοί. Πολλοί στην αρχή δυσκολεύτηκαν και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω, γιατί τα μέσα για να καλλιεργήσουν την γη ήταν ανύπαρκτα. Έμειναν οκτακόσιες περίπου οικογένειες. Μετά την μικρασιατική καταστροφή το 1922 κατέφθασαν στην ήδη κατοικημένη Ευξεινούπολη και πρόσφυγες από την Μικρά Ασία.
15 Αυγούστου πανηγυρίζει ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως
Του Αθανασίου Κωτούλα Τοπικού Συμβούλου Ευξεινούπολης
Το δεκαπενταύγουστο, πανηγυρίζει ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινούπολης. Όλοι οι απανταχού Ευξεινοπολήτες φροντίζουν να βρίσκονται εκείνες τις μέρες εκεί, ώστε να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγιάς, να γιορτάσουν με τους συχωριανούς τους και να διασκεδάσουν όλοι μαζί στο πανηγύρι. Είναι η καλύτερη ευκαιρία για να συναντηθούν φίλοι, συγγενείς, να την επισκεφτούν οι "άρχοντες" που κυβερνούν τον τόπο, αλλά και πολλοί επισκέπτες από τις γύρω περιοχές, αλλά και πιο μακρινοί. Έρχονται εκεί γιατί έχουν ακούσει πως οι Ευξεινοπολήτες ένα κάρμα από πρόσφυγες του Πόντου, της Καππαδοκίας, της Ανατολικής Ρωμυλίας, Σαρακατσάνοι, Βλάχοι και Ντόπιοι ξέρουν πως να παντρεύουν όλες αυτές τις καταβολές, με τα διαφορετικά έθιμα και να περνούν καλά πάνω από εκατό χρόνια τώρα. Σας προσκαλούμε όλους στην Ευξεινούπολη να τιμήσουμε και να γιορτάσουμε την Παναγία Θεοτόκο. Σας περιμένουμε με χαρά.
Το δεκαπενταύγουστο, πανηγυρίζει ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινούπολης. Όλοι οι απανταχού Ευξεινοπολήτες φροντίζουν να βρίσκονται εκείνες τις μέρες εκεί, ώστε να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγιάς, να γιορτάσουν με τους συχωριανούς τους και να διασκεδάσουν όλοι μαζί στο πανηγύρι. Είναι η καλύτερη ευκαιρία για να συναντηθούν φίλοι, συγγενείς, να την επισκεφτούν οι "άρχοντες" που κυβερνούν τον τόπο, αλλά και πολλοί επισκέπτες από τις γύρω περιοχές, αλλά και πιο μακρινοί. Έρχονται εκεί γιατί έχουν ακούσει πως οι Ευξεινοπολήτες ένα κάρμα από πρόσφυγες του Πόντου, της Καππαδοκίας, της Ανατολικής Ρωμυλίας, Σαρακατσάνοι, Βλάχοι και Ντόπιοι ξέρουν πως να παντρεύουν όλες αυτές τις καταβολές, με τα διαφορετικά έθιμα και να περνούν καλά πάνω από εκατό χρόνια τώρα. Σας προσκαλούμε όλους στην Ευξεινούπολη να τιμήσουμε και να γιορτάσουμε την Παναγία Θεοτόκο. Σας περιμένουμε με χαρά.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου
Γράφει ο Ηρακλής Παπαδόπουλος
Πόντος! Εν άστρον φωτεινόν σ' Ελλενικούς αιώνας.
Αργοναυτών το όρωμαν και τη Ακρίτα κάστρον.
Νύφε ακριβοθώρετος τη Πόντου τη Ευξείνου,
Πυκνέσα δύσσα σα ρασά μάραντα φορτωμένα.
Πόντος! Αγέρας παρχαρί, θύμηρου μυρωδία,
Τη λύρας γλυκολάλεμαν, νερόπα πάντα κρύα.Πόντος!
Η πρώτεσα χαρά μ',το υστερνόν μ' ο πόνος.
Αροθυμώ και τραγωδώ, αροθυμώ και κλαίω.
Tα παρακάτω είναι αφιερωμένο στις γυναίκες και στα παιδιά που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας, αποτελώντας μία ιδιαίτερη πτυχή του μαζικού εγκλήματος ενάντια στους Έλληνες. Αυτό που ονομάστηκε δολοφονία του μέλλοντος, δηλαδή τη γυναικοκτονία και η παιδοκτονία, τη δολοφονία της συνέχειας του έθνους με την εκκαθάριση των γυναικών και των παιδιών. Η γενοκτονία (ορισμός της διεθνούς κοινότητας) αποτελεί ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας του οποίου η καταδίκη (θα) πρέπει να είναι καθολική, ενώ το χρονικό διάστημα, όσο μεγάλο και να είναι αυτό, που περνά, δε θα πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο το έγκλημα και την ευθύνη αυτών που το διέπραξαν.Ο 20ος αιώνας αποτελεί αναμφισβήτητα μία φάση όπου το έγκλημα της γενοκτονίας εμφανίστηκε και επανεμφανίστηκε συνεχώς και με μεγάλη συχνότητα. Η γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ελλήνων του Πόντου, της Ιωνίας και της Θράκης, το εβραϊκό ολοκαύτωμα, υπήρξαν πράξεις από ανελεύθερα καθεστώτα που παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφαιρώντας εκατομμύρια ζωές και εξαφανίζοντας ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών.Είναι γεγονός ότι μετά τη βίαιη εκδίωξη του Ελληνισμού της Ανατολής και την έλευση των υπολειμμάτων αυτού του ιδιαίτερου και πλούσιου κομματιού του ελληνικού έθνους στον ελλαδικό χώρο, το ζήτημα της γενοκτονίας του έμεινε στο περιθώριο. Η πρώτη περίοδος της προσφυγιάς και οι τεράστιες δυσκολίες που υπήρξαν, μαζί με την πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας και της λήθης που ακολουθήθηκε δεν επέτρεψαν να αναδειχθεί τόσο ο πολιτισμός και η ιστορική του διαδρομή.Ο Δημήτρης Ψαθάς, στο ομολογουμένως σημαντικότατο βιβλίο του, όχι μόνο για το περιεχόμενό του αλλά και για τη χρονική περίοδο που εκδόθηκε όταν το ζήτημα των Ελλήνων της Ανατολής ήταν στο περιθώριο, τονίζει σχετικώς με το ζήτημα αυτό, στον πρόλογό του: «….ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμία σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται απ΄ τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας ήταν ίσως κι΄ ένας απ΄ τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η «φιλία» με τους Τούρκους. Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε…».Όλα αυτά μέχρι πολύ πρόσφατα όταν το δικαίωμα στη μνήμη προβλήθηκε ως κεντρικό αίτημα, μαζί με το δικαίωμα στη γνώση, στην ιστορία, στην αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, παράλληλα με το ζητούμενο της αναγνώρισης της γενοκτονίας. Αυτή που για διάφορους, εν πολλοίς γνωστούς λόγους οι οποίοι σχετίζονται με τις εγχώριες και ξένες πολυποίκιλες δεσμεύσεις και συμφέροντα, δεν προχώρησε, αφού σημειώθηκε μία ομολογουμένως προκλητική αδιαφορία του ελληνικού κράτους, ενώ οι κινήσεις του ελλαδικού συστήματος απενοχοποιούν την Τουρκία, τιμώντας τον πρωτεργάτη του εγκλήματος.Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός ότι από το 1994 που ψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο για την καθιέρωση της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας, το ελλαδικό θεσμικό σύστημα και πολιτική τάξη, συνεχίζει να αδιαφορεί για την διεθνοποίηση του εγκλήματος και αρκετές φορές παρεμποδίζει τις σχετικές προσπάθειες; Μάλιστα αυτά συμβαίνουν την περίοδο κατά την οποία πολιτικοί, κυβερνήτες, βουλευτές, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες και ερευνητές, σε όλον τον κόσμο έχουν πειστεί για την τέλεση του εγκλήματος και εκδίδουν σχετικές αναγνωρίσεις και ψηφίσματα.Το Ποντιακό, το Θρακικό, το Ιωνικό ζήτημα και γενικότερα ο Ελληνισμός της Ανατολής και η ιστορική του πορεία από την αρχαιότητα μέχρι τη βίαιη εκρίζωσή του, δεν αποτελεί ένα ευκαιριακό θέμα. Δεν αποτελεί δηλαδή ένα θέμα της επικαιρότητας, εφήμερο, προεκλογικό. Είναι ένα ζωντανό ζήτημα, με ιδιαίτερες αναφορές στο πεδίο της δυναμικής μνήμης που καθημερινά εμπλουτίζεται. Ειδικότερα, η ιστορία, η γνώση, η ανάδειξη της γενοκτονίας συνηγορούν σε μία ιδιαίτερη προσπάθεια για το ζήτημα. Αυτό που επισήμανε ήδη από τη δεκαετία του 1920 ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, ο οποίος γράφοντας στο εκδοτικό σημείωμα του «Αρχείου του Πόντου», επεσήμανε ότι δεν έπρεπε «να απολεσθή ο ιστορικός εθνικός πλούτος, της γλώσσης, και του κοινωνικού και πνευματικού εν γένει βίου των Ποντίων».Ευελπιστώ τέλος για την ευαισθησία και ευθύνη των τοπικών αρχών της πόλης και γιατί όχι, στα τα «αυξημένα» πολιτικά αντανακλαστικά τους.
Πόντος! Εν άστρον φωτεινόν σ' Ελλενικούς αιώνας.
Αργοναυτών το όρωμαν και τη Ακρίτα κάστρον.
Νύφε ακριβοθώρετος τη Πόντου τη Ευξείνου,
Πυκνέσα δύσσα σα ρασά μάραντα φορτωμένα.
Πόντος! Αγέρας παρχαρί, θύμηρου μυρωδία,
Τη λύρας γλυκολάλεμαν, νερόπα πάντα κρύα.Πόντος!
Η πρώτεσα χαρά μ',το υστερνόν μ' ο πόνος.
Αροθυμώ και τραγωδώ, αροθυμώ και κλαίω.
Tα παρακάτω είναι αφιερωμένο στις γυναίκες και στα παιδιά που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας, αποτελώντας μία ιδιαίτερη πτυχή του μαζικού εγκλήματος ενάντια στους Έλληνες. Αυτό που ονομάστηκε δολοφονία του μέλλοντος, δηλαδή τη γυναικοκτονία και η παιδοκτονία, τη δολοφονία της συνέχειας του έθνους με την εκκαθάριση των γυναικών και των παιδιών. Η γενοκτονία (ορισμός της διεθνούς κοινότητας) αποτελεί ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας του οποίου η καταδίκη (θα) πρέπει να είναι καθολική, ενώ το χρονικό διάστημα, όσο μεγάλο και να είναι αυτό, που περνά, δε θα πρέπει να μειώνει στο ελάχιστο το έγκλημα και την ευθύνη αυτών που το διέπραξαν.Ο 20ος αιώνας αποτελεί αναμφισβήτητα μία φάση όπου το έγκλημα της γενοκτονίας εμφανίστηκε και επανεμφανίστηκε συνεχώς και με μεγάλη συχνότητα. Η γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ελλήνων του Πόντου, της Ιωνίας και της Θράκης, το εβραϊκό ολοκαύτωμα, υπήρξαν πράξεις από ανελεύθερα καθεστώτα που παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφαιρώντας εκατομμύρια ζωές και εξαφανίζοντας ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών.Είναι γεγονός ότι μετά τη βίαιη εκδίωξη του Ελληνισμού της Ανατολής και την έλευση των υπολειμμάτων αυτού του ιδιαίτερου και πλούσιου κομματιού του ελληνικού έθνους στον ελλαδικό χώρο, το ζήτημα της γενοκτονίας του έμεινε στο περιθώριο. Η πρώτη περίοδος της προσφυγιάς και οι τεράστιες δυσκολίες που υπήρξαν, μαζί με την πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας και της λήθης που ακολουθήθηκε δεν επέτρεψαν να αναδειχθεί τόσο ο πολιτισμός και η ιστορική του διαδρομή.Ο Δημήτρης Ψαθάς, στο ομολογουμένως σημαντικότατο βιβλίο του, όχι μόνο για το περιεχόμενό του αλλά και για τη χρονική περίοδο που εκδόθηκε όταν το ζήτημα των Ελλήνων της Ανατολής ήταν στο περιθώριο, τονίζει σχετικώς με το ζήτημα αυτό, στον πρόλογό του: «….ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμία σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται απ΄ τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας ήταν ίσως κι΄ ένας απ΄ τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η «φιλία» με τους Τούρκους. Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε…».Όλα αυτά μέχρι πολύ πρόσφατα όταν το δικαίωμα στη μνήμη προβλήθηκε ως κεντρικό αίτημα, μαζί με το δικαίωμα στη γνώση, στην ιστορία, στην αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, παράλληλα με το ζητούμενο της αναγνώρισης της γενοκτονίας. Αυτή που για διάφορους, εν πολλοίς γνωστούς λόγους οι οποίοι σχετίζονται με τις εγχώριες και ξένες πολυποίκιλες δεσμεύσεις και συμφέροντα, δεν προχώρησε, αφού σημειώθηκε μία ομολογουμένως προκλητική αδιαφορία του ελληνικού κράτους, ενώ οι κινήσεις του ελλαδικού συστήματος απενοχοποιούν την Τουρκία, τιμώντας τον πρωτεργάτη του εγκλήματος.Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός ότι από το 1994 που ψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο για την καθιέρωση της ημέρας μνήμης της γενοκτονίας, το ελλαδικό θεσμικό σύστημα και πολιτική τάξη, συνεχίζει να αδιαφορεί για την διεθνοποίηση του εγκλήματος και αρκετές φορές παρεμποδίζει τις σχετικές προσπάθειες; Μάλιστα αυτά συμβαίνουν την περίοδο κατά την οποία πολιτικοί, κυβερνήτες, βουλευτές, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες και ερευνητές, σε όλον τον κόσμο έχουν πειστεί για την τέλεση του εγκλήματος και εκδίδουν σχετικές αναγνωρίσεις και ψηφίσματα.Το Ποντιακό, το Θρακικό, το Ιωνικό ζήτημα και γενικότερα ο Ελληνισμός της Ανατολής και η ιστορική του πορεία από την αρχαιότητα μέχρι τη βίαιη εκρίζωσή του, δεν αποτελεί ένα ευκαιριακό θέμα. Δεν αποτελεί δηλαδή ένα θέμα της επικαιρότητας, εφήμερο, προεκλογικό. Είναι ένα ζωντανό ζήτημα, με ιδιαίτερες αναφορές στο πεδίο της δυναμικής μνήμης που καθημερινά εμπλουτίζεται. Ειδικότερα, η ιστορία, η γνώση, η ανάδειξη της γενοκτονίας συνηγορούν σε μία ιδιαίτερη προσπάθεια για το ζήτημα. Αυτό που επισήμανε ήδη από τη δεκαετία του 1920 ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, ο οποίος γράφοντας στο εκδοτικό σημείωμα του «Αρχείου του Πόντου», επεσήμανε ότι δεν έπρεπε «να απολεσθή ο ιστορικός εθνικός πλούτος, της γλώσσης, και του κοινωνικού και πνευματικού εν γένει βίου των Ποντίων».Ευελπιστώ τέλος για την ευαισθησία και ευθύνη των τοπικών αρχών της πόλης και γιατί όχι, στα τα «αυξημένα» πολιτικά αντανακλαστικά τους.
ΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΕΥΞΕΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Γράφει ο Παπαδόπουλος Γεωρ. Πρ.
Πριν περίπου δύο χρόνια συμπληρώθηκαν τα εκατό πρώτα χρόνια από τότε που άρχισε να χτίζεται η Ευξεινούπολη, που συνδέθηκε χρονικά με τον ξεριζωμό και ερχομό των Ελλήνων προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία.Ήταν εκείνοι που αποτέλεσαν, ως γνωστόν, τους πρώτους κατοίκους του χωριού. Πρέπει να διευκρινιστεί ότι πήρε το όνομα Ευξεινούπολη για να τιμηθούν οι αλησμόνητες πατρίδες, οι ξακουσμένες ελληνικές πολιτείες, κωμοπόλεις και χωριά, που βρίσκονται στις μαγικές και πλούσιες σε «χρυσή» άμμο δαντελωτές, νοτιοδυτικές ακρογιαλιές του Εύξεινου Πόντου και της ενδοχώρας. Εκεί που άνθιζαν τα ελληνικά γράμματα, οι τέχνες κι όλα τα επαγγέλματα, σε μια συνεχή διαδοχή γενεών. Εκεί που η συστηματική καλλιέργεια της γης (με εκείνα τα μέσα), έβγαζε άριστης ποιότητας γεωργικά, κτηνοτροφικά, ελαιοκομικά, αμπελουργικά και μια σειρά από άλλα προϊόντα πρωτογενούς –που λέμε- παραγωγής σε υπεραφθονία.Εκεί που γεννήθηκαν, τράφηκαν, μεγάλωσαν και άφησαν, μαζί με τα λείψανα των προπαππούδων τους, κι ένα μέρος της ψυχής τους. Είναι τελικά εκείνοι που με τα απομεινάρια της ψυχής ορθοπόδησαν, πρόκοψαν και άφησαν τις αναμνήσεις ως ηθική παρακαταθήκη για τις μεταγενέστερες γενιές του τόπου μας. Με αφορμή τη διπλή εκατονταετή επέτειο, ποικίλες εκδηλώσεις σημειώθηκαν, που αφιερώθηκαν στο ιστορικό του ξεριζωμού αφ’ ενός, και της ίδρυσης της Ευξεινούπολης, αφ’ ετέρου.Οφείλω να επισημάνω ότι: οι επιλεκτικές μνήμες και αναφορές δεν είναι επαρκείς, όταν αναλογισθούμε την προσπάθεια, τον αγώνα, τις θυσίες κ.ά. των διοργανωτών συμπατριωτών μας που συμμετείχαν, συνέβαλαν και συνετέλεσαν, με οποιανδήποτε τρόπο, στις αναμφισβήτητα επιτυχημένες επετειακές εκδηλώσεις του χωριού.Τελειώνοντας, θεωρώ πως στον απόηχο του συνόλου των γεγονότων πρέπει να προσθέσω, ότι όπως προκύπτει από τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, πάνω σε ένα πεπαλαιωμένο βιβλίο αναφοράς, έγινε η ονομαστική κι αριθμητική απογραφή του προσφυγικού στοιχείου, υπό χρονολογία 31 Οκτωβρίου 1914 και με 2058 ανθρώπους.Είναι προφανές ότι μερικοί είχαν το πλεονέκτημα, από την οικογενειακή τους ιστορία, να ανήκουν στα μεσαία και πιο πάνω κοινωνικά στρώματα, όπως φανερώνουν τα ατομικά στοιχεία του διεξοδικού πίνακα που ακολουθεί:
ΙΕΡΕΙΣ
Δημητρίου Κωνστάντιος Δημ. ΠύργοςΔημητριάδης Χριστόδουλος Δ. ΣτενήμαχοςΛευκόπουλος Φώτιος Ι. ΤσεσμέςΜοσχόχειλος Σταύρος Κων. ΜεσέμβριαΧρονόπουλος Παν. Δ. Σωζόπολη
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ
Κατσίγρας Κων. Δ. ΦιλιππούποληΜισίγκος Λαμπ. Γ. ΣτενήμαχοςΝικολαΐδης Δημ. Θε. Πύργος
ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ
Αντωνιάδης Γεω. Αντ. ΣωζόποληΠαπαδόπουλος Δημ. Κων ΠύργοςΠαπαδόπουλος Χριστάκης Ιω. Μπαλτσίκι
ΑΡΤΟΠΟΙΟΙ
Αλεξόγλου Νικ. Θ. ΠύργοςΘεοχαρίδης Αποστ. Στεφ. ΠύργοςΘεοχαρίδης Ζαφ. Αποστ. ΠύργοςΚατραμμάδης Ράλλης Ιω. ΣωζόποληΜαγκαλιάρης Κων. Χαρ. ΚαβάρναΠαπαδόπουλος Κων. Χαρ. ΣωζόποληΧρονόπουλος Νικ. Δημ. ΣωζόποληΧρονόπουλος Νικ. Νικ. Σωζόπολη
ΚΑΦΕΠΩΛΕΣ
Δραγώνας Γερ. Γαβρ. ΣωζόποληΖεβράνος Κων.Δ. ΣτενήμαχοςΜπάτζος Σταύρος Κυρ. ΑγχίαλοςΟρθοδοξιάδης Ορθ. Γεω. ΠύργοςΠαπαευσταθίου Γεω. Ευστ. ΒάρναΣαλίκας Αργύριος Ιω. ΚαβακλίΣταλίδης Εμμ. Θεοδ. Στενήμαχος
ΞΥΛΟΥΡΓΟΙ
Βουλτσίδης Δημ. Νικ. ΜεσέμβριαΔιαμαντόπουλος Παν. Ιω. ΣωζόποληΗρωδιάδης Γεω. Α. ΒάρναΚομνιώτης Χριστ. Κων. ΣωζόποληΝεοφύτου Κων. Νικ. ΒασιλικοίΠοτσάκης Παν. Σπ. ΒασιλικοίΣκουλής Αναγν. Α. ΣωζόποληΣταφυλλίδης Βελισ. Στ. ΒάρναΤζανής Εμμ. Θεοδ. ΑγχίαλοςΤσολακόπουλος Νικηφ. Β. ΑγαθούποληΧατζηζαφειρίου Νικ.Δ. Πύργος
ΑΜΑΞΗΛΑΤΕΣ
Γεωργούδης Παν. Γεω. ΓκεδάςΜυλωνάς Γεω. Κων. Σωζόπολη
ΚΡΕΟΠΩΛΕΣ
Αντωνίου Παν. Γεω. ΚαβάρναΠαπαδόπουλος Χρ. Θεοφ. ΒοδενάΠαπαδόπουλος Μιχ. Θεοφ. ΒοδενάΠαπαδόπουλος Πολυχρ. Θεοφ. Βοδενά
ΝΑΥΤΙΚΟΙ
Κουτσαρής Νικ. Κων. ΤσεσμέςΣγουριάδης Θεμ. Γεω. ΜεσέμβριαΧονδρουδάκης Σωτ. Νικ. Πύργος
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ
Γκαβής Ξενοδών Παν. ΣτενήμαχοςΒενέτη Αναγνωστία Δ. ΤσεσμέςΓεωργιάδης Θεοδ. Βασ. ΠύργοςΘεοδοσίου Ιω. Θ. ΤσεσμέςΚαπήδαγλης Νικ. Δ. Σωζόπολη
ΜΑΙΕΣ
Γιασουρίδου Χριστίνα Χ/ζήση ΠύργοςΝτούρου Μαρία Δημ. Τσεσμές
ΚΟΥΡΕΙΣ
Γιαννιτόπουλος Νικ.Αθ. ΑβδάμιοΓεωργίου Δημ. Θεοδ. ΒάρναΓκάγκαλος Δημ. Δ. ΒάρναΠεπώνης Σταύρος Γεω, ΠύργοςΣταφυλίδης Γεω. Ιω. ΒάρναΤσερκεζόπουλος Γεω. Δ. Σωζόπολη
ΡΑΠΤΕΣ
Δημητρίου Θεοδ. Δ. ΒάρναΕλευθερόπουλος Πέτρος Κ. ΚωνσταντινούποληΕσκιτζόπουλος Μιχ. Γαβρ. ΒάρναΖωγράφος Δημ. Γεω. ΣωζόποληΤσαρούχας Παν. Γεω. Σωζόπολη
ΜΟΔΙΣΤΡΕΣ
Γεωργίου Μαρία Θεδ. ΒάρναΘεοφυλάκτου Βενετία Φιλ. ΒάρναΘεοδοσιάδου Καλυψώ Νικ. ΣωζόποληΠολυχρονίου Μαριάνθη Κ. ΠεριστεράΤουλουσιάδου Αθηνά Χριστ. Σωζόπολη
ΕΦΑΠΛΩΜΑΤΟΠΟΙΟΙ
Καμενίδης Γεω. Σαβ. ΤσεσμέςΣάββας Αναγν. Ηλ. Τούλτσα
ΣΙΔΗΡΟΥΡΓΟΙ
Αλευρούδης Στ. Βασ. ΒάρναΚαλούθος Σωτ. Στ. ΒάρναΛαζάρου Λάζαρος Γεω. ΣτενήμαχοςΝεοφύτου Αγγ. Κων. ΒασιλικοίΠασχαλούδης Μαρίνος Πασχ. ΚουκλέναΣχουλής Εμμ. Στ. ΒασιλικοίΣχουλής Στεφ. Εμμ. ΒάρναΣχουλής Σχουλής Εμμ. Βάρνα
ΚΑΡΟΠΟΙΟΙ
Δημητρίου Δημ. Γεω. ΄ΑσπροςΕσκιτζόπουλος Στεργ. Γαβρ, ΒάρναΛαζάρου Βασ. Γεω. Στενήμαχος
ΕΜΠΟΡΟΙ
Βακαλόπουλος Νικ. Βασ. ΚαβάρναΔουμβάς Σταυρ. Κ. ΑϊβαλίΠαπαδόπουλος Κων. Δημ. ΣωζόποληΣαρρής Κων. Ευστρ. Βασιλικοί
ΦΑΝΟΠΟΙΟΙ
Αποστόλου Ηλίας Ιω. ΠύργοςΘεοδώρου Νικ. Κυρ. ΠύργοςΠαπανικολάου Κων. Δημ. Πύργος
ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΣ
Γαλανός Θεοδ. Ιω. ΣωζόποληΓεωργιάδης Δημ. Δημ. ΒάρναΓεωργιάδης Ιω. Δημ. ΒάρναΔιαμαντίδης Ζήσης Δ. ΣωζόποληΚάντζος Κων. Περ. ΚωνσταντινούποληΚαπήδαγλης Κων. Περ. ΣωζόποληΚοκκονίδης Μιλτ. Κ. ΑγχίαλοςΚρυονόπουλος Καλούδης Α. 40 ΕκκλησιέςΛασκαρίδης Κων. Στεφ. ΜεσέμβριαΜπουμπουνέλος Ανδρ. Γεω. ΠύργοςΜπουμπουνέλος Γεω. Ανδρ. ΠύργοςΜπουμπουνέλος Στυλ. Ανδρ. ΠύργοςΜοσχίδης Μόρφης Ιω. ΒάρναΠαναγιώτου Χριστ. Π, ΒάρναΠαπαδόπουλος Ιω. Χρ. ΜπαλτακάΡεπάκης Αθαν. Ιω. ΜπουγιαλίκιΣαλίκας Γεω. Νικ. ΚαβακλίΣαλίκας Νικ. Αργ. ΚαβακλίΣτεφάνου Δημ. Ιω. ΣκόπελοςΣτεφάνου Ιω. Στεφ. ΣκόπελοςΣτεφανής Σταυρ. Αντ. ΣτενήμαχοςΣωτηριάδης Αριστ. Νικ. ΠύργοςΠαπαστεφανάκης Κ.Δ. ΒοδενάΧατζηβαγγέλης Παυλ. Αθ. Πύργος
ΤΣΙΓΑΡΟΠΟΙΟΙ
Καραγιάννης Κων. Δημ. ΒάρναΜανίτσας Δημ. Σπ. ΣτενήμαχοςΤσιβρακίδης Αυγερ. Κ. ΤσεσμέςΤσιβρακίδης Γεω. Αυγ. Τσεσμές
ΚΑΠΝΟΚΟΠΤΕΣ
Καραγιαννίδης Δημ. Κων. Βάρνα
ΑΝΑΦΟΡΟΓΡΑΦΟΙ
Δουκόπουλος Δημ. Ιορδ. Πύργος
ΑΓΡΟΦΥΛΑΚΕΣ
Σκορδούλης Θεοδ. Γεω. Καβάρνα
ΛΕΜΒΟΥΧΟΙ
Θεοδώρου Κων, Θε. Σωζόπολη
ΖΩΓΡΑΦΟΙ
Μάτζας Δημ. Σταυρ. Πύργος
ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
Νιώτης Νικ. Αλεξ. ΄Ασπρος
ΣΤΙΛΒΩΤΕΣ
Γκουρλίτσας Βας. Απ. Στενήμαχος
ΣΑΠΟΥΝΟΠΟΙΟΙ
Παστίας Βάλσαμος Κων. Βάρνα
ΑΛΙΕΙΣ
Νικέλλης Κυρ. Δ. Βασιλικοί
ΤΥΡΟΚΟΜΟΙ
Τσαμπάζης Δημ. Αντ. 40 Εκκλησιές
ΥΠΟΔΗΜΑΤΟΠΟΙΟΙ
Αντωνιάδης Θεοδ. Απ. ΑγχίαλοςΓαδέλης Κων. Γεω. ΣτενήμαχοςΓιάνναρος Μιχ. Νικ. ΣωζόποληΓεωργιάδης Χρ. Γεω. ΣωζόποληΔημητριάδης Βασ. Αντ. 40 ΕκκλησιέςΖωγράφος Ιωαν. Κων. ΣτενήμαχοςΚομονέλλος Νικ. Ιω. ΒάρναΚουντουράς Δημ. Π. ΣτενήμαχοςΚύρτσας Κυρ. Κων. ΠύργοςΛαζάρου Θεοδ.Γεωρ. ΣτενήμαχοςΜανούσος Δημ. Στ. ΠύργοςΜιντερούδης Βλάσιος Β. ΚούκλεναΜπάγιος Χαραλ. Χ. ΑγχίαλοςΠολυχρονίου Απ. Κ. ΠεριστεράΠολυχρόνης Ιω. Γεω. ΠεριστεράΠαπουτσής Σταυρ. Κων. ΣωζόποληΠουλιάδης Στεργ. Δημ. ΣωζόποληΜπατσκίνης Παν. Μιχ. ΚούκλεναΤέφογλου Νικ. Αναστ. ΣτενήμαχοςΧρυσός Μάρκος Κων. ΟρτάκιοϊΨαλτόπουλος Κλεάνθ. Γεω. Πύργος
ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ
Βαλσάμου Θεοχ. Βαλσ. ΒάρναΓιασουρίδης Νικ. Αθ. ΒάρναΖωτιάδης Κων. Αλ. ΠύργοςΚομνηνός Ιω. Απ. ΑγχίαλοςΚυριάκος Γεω. Ιορδ. ΒάρναΛασκαρίδης Αντων. Κων. ΠύργοςΛοντίδης Γεω. Ιω. ΠύργοςΜαραβέγιας Χρηστ. Δημ. ΒάρναΜπαρμπάτης Νικ. Παν. ΒάρναΜυλωνάς Κων. Γεω. ΣωζόποληΝικολάου Ανδρ. Νικ. ΒάρναΤζώρος Ιω. Διαμ. Πύργος
ΓΥΡΟΛΟΓΟΙ
Θεοδώρου Παύλος Κυρ. ΠύργοςΚαπετανίδης Κυριαζ. Νικ. Μεσέμβρια
ΞΕΝΟΔΟΧΟΙ
Λοντίδης Αγγ. Ιω. Βάρνα
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΙ
Γοδινόπουλος Νικ. Ιω. Βάρνα
ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ
Καζατζής Αντων. Απ. Βάρνα
ΠΕΤΑΛΩΤΕΣ
Μαραβέγιας Αθαν. Δημ. Βάρνα
ΜΥΛΩΘΡΟΙ
Σωζόπουλος Αθαν. Θ. Βοδενά
ΒΟΣΚΟΙ
Μηνούδης Χρηστ. Ιω. Βάρνα
ΜΑΓΕΙΡΕΣ
Χατζηαναστασίου Παν. Δημ. Πύργος
ΚΛΗΤΗΡΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Κλειώτης Παν. Κων. ΤσεσμέςΚομονέλλος Ιω. Νικ. ΒάρναΤραμουντάνα Ζωή Χ/Αντ, Πύργος
ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Σωτηριάδης Ράλλης Νικ. Πύργος
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ
Σαρατσής Νικ. Κων. ΠύργοςΣκυλίτσης Σταμάτης Στυλιανού: Πρόεδρος Κοινότητας Καβάρνας και μέλος της Εξαρχιακής Κοινότητας.
Πριν περίπου δύο χρόνια συμπληρώθηκαν τα εκατό πρώτα χρόνια από τότε που άρχισε να χτίζεται η Ευξεινούπολη, που συνδέθηκε χρονικά με τον ξεριζωμό και ερχομό των Ελλήνων προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία.Ήταν εκείνοι που αποτέλεσαν, ως γνωστόν, τους πρώτους κατοίκους του χωριού. Πρέπει να διευκρινιστεί ότι πήρε το όνομα Ευξεινούπολη για να τιμηθούν οι αλησμόνητες πατρίδες, οι ξακουσμένες ελληνικές πολιτείες, κωμοπόλεις και χωριά, που βρίσκονται στις μαγικές και πλούσιες σε «χρυσή» άμμο δαντελωτές, νοτιοδυτικές ακρογιαλιές του Εύξεινου Πόντου και της ενδοχώρας. Εκεί που άνθιζαν τα ελληνικά γράμματα, οι τέχνες κι όλα τα επαγγέλματα, σε μια συνεχή διαδοχή γενεών. Εκεί που η συστηματική καλλιέργεια της γης (με εκείνα τα μέσα), έβγαζε άριστης ποιότητας γεωργικά, κτηνοτροφικά, ελαιοκομικά, αμπελουργικά και μια σειρά από άλλα προϊόντα πρωτογενούς –που λέμε- παραγωγής σε υπεραφθονία.Εκεί που γεννήθηκαν, τράφηκαν, μεγάλωσαν και άφησαν, μαζί με τα λείψανα των προπαππούδων τους, κι ένα μέρος της ψυχής τους. Είναι τελικά εκείνοι που με τα απομεινάρια της ψυχής ορθοπόδησαν, πρόκοψαν και άφησαν τις αναμνήσεις ως ηθική παρακαταθήκη για τις μεταγενέστερες γενιές του τόπου μας. Με αφορμή τη διπλή εκατονταετή επέτειο, ποικίλες εκδηλώσεις σημειώθηκαν, που αφιερώθηκαν στο ιστορικό του ξεριζωμού αφ’ ενός, και της ίδρυσης της Ευξεινούπολης, αφ’ ετέρου.Οφείλω να επισημάνω ότι: οι επιλεκτικές μνήμες και αναφορές δεν είναι επαρκείς, όταν αναλογισθούμε την προσπάθεια, τον αγώνα, τις θυσίες κ.ά. των διοργανωτών συμπατριωτών μας που συμμετείχαν, συνέβαλαν και συνετέλεσαν, με οποιανδήποτε τρόπο, στις αναμφισβήτητα επιτυχημένες επετειακές εκδηλώσεις του χωριού.Τελειώνοντας, θεωρώ πως στον απόηχο του συνόλου των γεγονότων πρέπει να προσθέσω, ότι όπως προκύπτει από τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, πάνω σε ένα πεπαλαιωμένο βιβλίο αναφοράς, έγινε η ονομαστική κι αριθμητική απογραφή του προσφυγικού στοιχείου, υπό χρονολογία 31 Οκτωβρίου 1914 και με 2058 ανθρώπους.Είναι προφανές ότι μερικοί είχαν το πλεονέκτημα, από την οικογενειακή τους ιστορία, να ανήκουν στα μεσαία και πιο πάνω κοινωνικά στρώματα, όπως φανερώνουν τα ατομικά στοιχεία του διεξοδικού πίνακα που ακολουθεί:
ΙΕΡΕΙΣ
Δημητρίου Κωνστάντιος Δημ. ΠύργοςΔημητριάδης Χριστόδουλος Δ. ΣτενήμαχοςΛευκόπουλος Φώτιος Ι. ΤσεσμέςΜοσχόχειλος Σταύρος Κων. ΜεσέμβριαΧρονόπουλος Παν. Δ. Σωζόπολη
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ
Κατσίγρας Κων. Δ. ΦιλιππούποληΜισίγκος Λαμπ. Γ. ΣτενήμαχοςΝικολαΐδης Δημ. Θε. Πύργος
ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ
Αντωνιάδης Γεω. Αντ. ΣωζόποληΠαπαδόπουλος Δημ. Κων ΠύργοςΠαπαδόπουλος Χριστάκης Ιω. Μπαλτσίκι
ΑΡΤΟΠΟΙΟΙ
Αλεξόγλου Νικ. Θ. ΠύργοςΘεοχαρίδης Αποστ. Στεφ. ΠύργοςΘεοχαρίδης Ζαφ. Αποστ. ΠύργοςΚατραμμάδης Ράλλης Ιω. ΣωζόποληΜαγκαλιάρης Κων. Χαρ. ΚαβάρναΠαπαδόπουλος Κων. Χαρ. ΣωζόποληΧρονόπουλος Νικ. Δημ. ΣωζόποληΧρονόπουλος Νικ. Νικ. Σωζόπολη
ΚΑΦΕΠΩΛΕΣ
Δραγώνας Γερ. Γαβρ. ΣωζόποληΖεβράνος Κων.Δ. ΣτενήμαχοςΜπάτζος Σταύρος Κυρ. ΑγχίαλοςΟρθοδοξιάδης Ορθ. Γεω. ΠύργοςΠαπαευσταθίου Γεω. Ευστ. ΒάρναΣαλίκας Αργύριος Ιω. ΚαβακλίΣταλίδης Εμμ. Θεοδ. Στενήμαχος
ΞΥΛΟΥΡΓΟΙ
Βουλτσίδης Δημ. Νικ. ΜεσέμβριαΔιαμαντόπουλος Παν. Ιω. ΣωζόποληΗρωδιάδης Γεω. Α. ΒάρναΚομνιώτης Χριστ. Κων. ΣωζόποληΝεοφύτου Κων. Νικ. ΒασιλικοίΠοτσάκης Παν. Σπ. ΒασιλικοίΣκουλής Αναγν. Α. ΣωζόποληΣταφυλλίδης Βελισ. Στ. ΒάρναΤζανής Εμμ. Θεοδ. ΑγχίαλοςΤσολακόπουλος Νικηφ. Β. ΑγαθούποληΧατζηζαφειρίου Νικ.Δ. Πύργος
ΑΜΑΞΗΛΑΤΕΣ
Γεωργούδης Παν. Γεω. ΓκεδάςΜυλωνάς Γεω. Κων. Σωζόπολη
ΚΡΕΟΠΩΛΕΣ
Αντωνίου Παν. Γεω. ΚαβάρναΠαπαδόπουλος Χρ. Θεοφ. ΒοδενάΠαπαδόπουλος Μιχ. Θεοφ. ΒοδενάΠαπαδόπουλος Πολυχρ. Θεοφ. Βοδενά
ΝΑΥΤΙΚΟΙ
Κουτσαρής Νικ. Κων. ΤσεσμέςΣγουριάδης Θεμ. Γεω. ΜεσέμβριαΧονδρουδάκης Σωτ. Νικ. Πύργος
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ
Γκαβής Ξενοδών Παν. ΣτενήμαχοςΒενέτη Αναγνωστία Δ. ΤσεσμέςΓεωργιάδης Θεοδ. Βασ. ΠύργοςΘεοδοσίου Ιω. Θ. ΤσεσμέςΚαπήδαγλης Νικ. Δ. Σωζόπολη
ΜΑΙΕΣ
Γιασουρίδου Χριστίνα Χ/ζήση ΠύργοςΝτούρου Μαρία Δημ. Τσεσμές
ΚΟΥΡΕΙΣ
Γιαννιτόπουλος Νικ.Αθ. ΑβδάμιοΓεωργίου Δημ. Θεοδ. ΒάρναΓκάγκαλος Δημ. Δ. ΒάρναΠεπώνης Σταύρος Γεω, ΠύργοςΣταφυλίδης Γεω. Ιω. ΒάρναΤσερκεζόπουλος Γεω. Δ. Σωζόπολη
ΡΑΠΤΕΣ
Δημητρίου Θεοδ. Δ. ΒάρναΕλευθερόπουλος Πέτρος Κ. ΚωνσταντινούποληΕσκιτζόπουλος Μιχ. Γαβρ. ΒάρναΖωγράφος Δημ. Γεω. ΣωζόποληΤσαρούχας Παν. Γεω. Σωζόπολη
ΜΟΔΙΣΤΡΕΣ
Γεωργίου Μαρία Θεδ. ΒάρναΘεοφυλάκτου Βενετία Φιλ. ΒάρναΘεοδοσιάδου Καλυψώ Νικ. ΣωζόποληΠολυχρονίου Μαριάνθη Κ. ΠεριστεράΤουλουσιάδου Αθηνά Χριστ. Σωζόπολη
ΕΦΑΠΛΩΜΑΤΟΠΟΙΟΙ
Καμενίδης Γεω. Σαβ. ΤσεσμέςΣάββας Αναγν. Ηλ. Τούλτσα
ΣΙΔΗΡΟΥΡΓΟΙ
Αλευρούδης Στ. Βασ. ΒάρναΚαλούθος Σωτ. Στ. ΒάρναΛαζάρου Λάζαρος Γεω. ΣτενήμαχοςΝεοφύτου Αγγ. Κων. ΒασιλικοίΠασχαλούδης Μαρίνος Πασχ. ΚουκλέναΣχουλής Εμμ. Στ. ΒασιλικοίΣχουλής Στεφ. Εμμ. ΒάρναΣχουλής Σχουλής Εμμ. Βάρνα
ΚΑΡΟΠΟΙΟΙ
Δημητρίου Δημ. Γεω. ΄ΑσπροςΕσκιτζόπουλος Στεργ. Γαβρ, ΒάρναΛαζάρου Βασ. Γεω. Στενήμαχος
ΕΜΠΟΡΟΙ
Βακαλόπουλος Νικ. Βασ. ΚαβάρναΔουμβάς Σταυρ. Κ. ΑϊβαλίΠαπαδόπουλος Κων. Δημ. ΣωζόποληΣαρρής Κων. Ευστρ. Βασιλικοί
ΦΑΝΟΠΟΙΟΙ
Αποστόλου Ηλίας Ιω. ΠύργοςΘεοδώρου Νικ. Κυρ. ΠύργοςΠαπανικολάου Κων. Δημ. Πύργος
ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΣ
Γαλανός Θεοδ. Ιω. ΣωζόποληΓεωργιάδης Δημ. Δημ. ΒάρναΓεωργιάδης Ιω. Δημ. ΒάρναΔιαμαντίδης Ζήσης Δ. ΣωζόποληΚάντζος Κων. Περ. ΚωνσταντινούποληΚαπήδαγλης Κων. Περ. ΣωζόποληΚοκκονίδης Μιλτ. Κ. ΑγχίαλοςΚρυονόπουλος Καλούδης Α. 40 ΕκκλησιέςΛασκαρίδης Κων. Στεφ. ΜεσέμβριαΜπουμπουνέλος Ανδρ. Γεω. ΠύργοςΜπουμπουνέλος Γεω. Ανδρ. ΠύργοςΜπουμπουνέλος Στυλ. Ανδρ. ΠύργοςΜοσχίδης Μόρφης Ιω. ΒάρναΠαναγιώτου Χριστ. Π, ΒάρναΠαπαδόπουλος Ιω. Χρ. ΜπαλτακάΡεπάκης Αθαν. Ιω. ΜπουγιαλίκιΣαλίκας Γεω. Νικ. ΚαβακλίΣαλίκας Νικ. Αργ. ΚαβακλίΣτεφάνου Δημ. Ιω. ΣκόπελοςΣτεφάνου Ιω. Στεφ. ΣκόπελοςΣτεφανής Σταυρ. Αντ. ΣτενήμαχοςΣωτηριάδης Αριστ. Νικ. ΠύργοςΠαπαστεφανάκης Κ.Δ. ΒοδενάΧατζηβαγγέλης Παυλ. Αθ. Πύργος
ΤΣΙΓΑΡΟΠΟΙΟΙ
Καραγιάννης Κων. Δημ. ΒάρναΜανίτσας Δημ. Σπ. ΣτενήμαχοςΤσιβρακίδης Αυγερ. Κ. ΤσεσμέςΤσιβρακίδης Γεω. Αυγ. Τσεσμές
ΚΑΠΝΟΚΟΠΤΕΣ
Καραγιαννίδης Δημ. Κων. Βάρνα
ΑΝΑΦΟΡΟΓΡΑΦΟΙ
Δουκόπουλος Δημ. Ιορδ. Πύργος
ΑΓΡΟΦΥΛΑΚΕΣ
Σκορδούλης Θεοδ. Γεω. Καβάρνα
ΛΕΜΒΟΥΧΟΙ
Θεοδώρου Κων, Θε. Σωζόπολη
ΖΩΓΡΑΦΟΙ
Μάτζας Δημ. Σταυρ. Πύργος
ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
Νιώτης Νικ. Αλεξ. ΄Ασπρος
ΣΤΙΛΒΩΤΕΣ
Γκουρλίτσας Βας. Απ. Στενήμαχος
ΣΑΠΟΥΝΟΠΟΙΟΙ
Παστίας Βάλσαμος Κων. Βάρνα
ΑΛΙΕΙΣ
Νικέλλης Κυρ. Δ. Βασιλικοί
ΤΥΡΟΚΟΜΟΙ
Τσαμπάζης Δημ. Αντ. 40 Εκκλησιές
ΥΠΟΔΗΜΑΤΟΠΟΙΟΙ
Αντωνιάδης Θεοδ. Απ. ΑγχίαλοςΓαδέλης Κων. Γεω. ΣτενήμαχοςΓιάνναρος Μιχ. Νικ. ΣωζόποληΓεωργιάδης Χρ. Γεω. ΣωζόποληΔημητριάδης Βασ. Αντ. 40 ΕκκλησιέςΖωγράφος Ιωαν. Κων. ΣτενήμαχοςΚομονέλλος Νικ. Ιω. ΒάρναΚουντουράς Δημ. Π. ΣτενήμαχοςΚύρτσας Κυρ. Κων. ΠύργοςΛαζάρου Θεοδ.Γεωρ. ΣτενήμαχοςΜανούσος Δημ. Στ. ΠύργοςΜιντερούδης Βλάσιος Β. ΚούκλεναΜπάγιος Χαραλ. Χ. ΑγχίαλοςΠολυχρονίου Απ. Κ. ΠεριστεράΠολυχρόνης Ιω. Γεω. ΠεριστεράΠαπουτσής Σταυρ. Κων. ΣωζόποληΠουλιάδης Στεργ. Δημ. ΣωζόποληΜπατσκίνης Παν. Μιχ. ΚούκλεναΤέφογλου Νικ. Αναστ. ΣτενήμαχοςΧρυσός Μάρκος Κων. ΟρτάκιοϊΨαλτόπουλος Κλεάνθ. Γεω. Πύργος
ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ
Βαλσάμου Θεοχ. Βαλσ. ΒάρναΓιασουρίδης Νικ. Αθ. ΒάρναΖωτιάδης Κων. Αλ. ΠύργοςΚομνηνός Ιω. Απ. ΑγχίαλοςΚυριάκος Γεω. Ιορδ. ΒάρναΛασκαρίδης Αντων. Κων. ΠύργοςΛοντίδης Γεω. Ιω. ΠύργοςΜαραβέγιας Χρηστ. Δημ. ΒάρναΜπαρμπάτης Νικ. Παν. ΒάρναΜυλωνάς Κων. Γεω. ΣωζόποληΝικολάου Ανδρ. Νικ. ΒάρναΤζώρος Ιω. Διαμ. Πύργος
ΓΥΡΟΛΟΓΟΙ
Θεοδώρου Παύλος Κυρ. ΠύργοςΚαπετανίδης Κυριαζ. Νικ. Μεσέμβρια
ΞΕΝΟΔΟΧΟΙ
Λοντίδης Αγγ. Ιω. Βάρνα
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΙ
Γοδινόπουλος Νικ. Ιω. Βάρνα
ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ
Καζατζής Αντων. Απ. Βάρνα
ΠΕΤΑΛΩΤΕΣ
Μαραβέγιας Αθαν. Δημ. Βάρνα
ΜΥΛΩΘΡΟΙ
Σωζόπουλος Αθαν. Θ. Βοδενά
ΒΟΣΚΟΙ
Μηνούδης Χρηστ. Ιω. Βάρνα
ΜΑΓΕΙΡΕΣ
Χατζηαναστασίου Παν. Δημ. Πύργος
ΚΛΗΤΗΡΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Κλειώτης Παν. Κων. ΤσεσμέςΚομονέλλος Ιω. Νικ. ΒάρναΤραμουντάνα Ζωή Χ/Αντ, Πύργος
ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Σωτηριάδης Ράλλης Νικ. Πύργος
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ
Σαρατσής Νικ. Κων. ΠύργοςΣκυλίτσης Σταμάτης Στυλιανού: Πρόεδρος Κοινότητας Καβάρνας και μέλος της Εξαρχιακής Κοινότητας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)